«مذی»: عبارت است از آبی که معمولا هنگام بازى کردن با همسر و یا دیدن صحنه های تحریک کنند و یا تخیل صحنه های شهوت انگیز بدون جهش و بدون پرش بیرون می آید. مقدارش خیلی کمتر از منی است «مذی» پاک است و غسل ندارد و وضو را هم باطل نمی کند. «وذی» یعنی آبی که گاهی بعد از خارج شدن منی از انسان خارج می شود و وذی نیز اگر با منی یا ادرار آلوده نشده باشد پاک است. اما «منی» عبارت از مایعی است که درهنگام تحریک شدید جنسی خارج می شود و نشانه های دارد: نشانه های خروج منی در مردانی که مریض نیستند، دو تا است:

۱- باجستن و پرش خارج می شود.

۲- همراه با لذت و شهوت (یعنى لذّت و خوش آمدن) خارج می شود.

معنای جستن آن است که منی از داخل مجری با پرش خارج می شودو به بیرون از مجری می پرد و خارج شدن منی از مجری همراه با پرش و همراه با احساس لذت جنسی می باشد. اگر رطوبتی از انسان خارج شود و شک کند که منی است یانه و هیچ یک از این دو نشانه یا بعضى از این دو نشانه را نداشته باشد، حکم منى را ندارد، غسل هم ندارد و لباس و بدن را هم نجس نمی کند و وضو را هم باطل نمی کند.

۲- اگر یقین دارید که در گذشته جنب نبوده اید و با خارج شدن مذی غسل جنابت می کردید و با آن غسل بدون وضو نماز می خواندید، نمازهایی که خوانده اید باطل است و به مقداری که یقین دارید با این نوع غسل بدون وضو نماز خوانده اید همان مقدار نماز را قضا کنید. ولی اگر یقین ندارید که بدون جنابت، غسل کرده اید نماز هایی که خوانده اید صحیح است. انسان با دو چیز جنب می شود و اگر جنب شود باید غسل جنابت کند : اوّل جماع (آمیزش جنسى) دوم بیرون آمدن منى، چه در خواب باشد یا بیدارى، کم باشد یا زیاد، با شهوت باشد یا بى‌شهوت. اگر انسان جماع کند و به اندازه ختنه‌گاه یا بیشتر داخل شود، مرد و زن هر دو جُنُب مى‌شوند، خواه بالغ باشند یا نابالغ، منى بیرون آید یا نه. این در صورتى است که جماع در قُبُل (جلوی )باشد و اگر در دُبُر(عقب) باشد بنابر احتیاط واجب باید جمع کند بین غسل و وضو.(۱) پی نوشت: ۱٫ آیت الله مکارم، توضیح المسائل، مسأله ۷۹ و ۳۶۱و